Koronawirus cz.4.
Odporność – Stan organizmu, dzięki któremu jest on w stanie przeciwstawić się szkodliwym czynnikom zewnętrznym lub wewnętrznym. Na jej stan wpływa wiele czynników min wiek, stan odżywienia, ruch, ilość snu, stan emocjonalny, przebyte infekcje, choroby przewlekłe i przyjmowane leki.
W Dużym uproszczeniu dzieli się ją na wrodzoną obecną już u noworodka i nabytą, którą zdobywamy w czasie całego życia w odpowiedzi na czekające na nas niebezpieczeństwa. Tzw. trening Immunologiczny.
Głównym narzędziem do walki z patogenami jest układ odpornościowy, który w odpowiedzi na czynniki szkodliwe – antygeny (bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki, komórki nowotworowe) wytwarza przeciwciała. Te łączą się z antygenami tworząc kompleksy immunologiczne, które są następnie usuwane. Włączają się procesy naprawcze, dochodzi do zdrowienia.
Jest to proces bardzo precyzyjny, który ma wiele składowych i na każdym etapie może dojść do jego zaburzenia. Kiedy do tego dojdzie mamy do czynienia z nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną. Skutkuje to wydłużeniem procesu chorobowego bądź całkowicie nawet uniemożliwia wyleczenie. Tak dzieje się np. w przebiegu chorób autoimmunologicznych, gdzie nadmiernie pobudzony układ odpornościowy wytwarza w nadmiarze przeciwciała atakujące nasze własne komórki i tkanki powodując przewlekły stan zapalny.
Proces zapalny jest obecny we wszystkich schorzeniach przewlekłych nadwyręża układ immunologiczny uniemożliwiając sprawną i skuteczną odpowiedź na zagrożenie ze strony wirusów, bakterii itp. Dodatkowo, jednym ze sposobów leczenia przewlekłego zapalenia jest podawanie leków immunosupresyjnych, których zadaniem jest m. in. wyhamowanie nadmiernie pobudzonego układu odpornościowego.
Wszystko to powoduje, że odporność u ludzi przewlekle chorych jest obniżona i dlatego znajdują się oni w grupie zwiększonego ryzyka na zakażenie.
Co do przebiegu samej infekcji np. SARS 2 sprawa już nie jest taka prosta.
Wiadomo, że niewydolność jakiegokolwiek narządu będzie czynnikiem obciążającym tak samo jak wiek biologiczny pacjenta.
Natomiast nie ma jednoznacznych doniesień, że gwałtowne przerwanie leczenia immunosupresyjnego (np. sterydami, metotreksatem czy lekami biologicznymi) może pogorszyć sam przebieg choroby. Wedle zaleceń wszystkich towarzystw medycznych leki te powinny być przyjmowane stale i zaprzestanie ich stosowania może pogorszyć przebieg obu chorób: przewlekłej i zakażenia SARS 2. Apelujemy zatem do pacjentów żeby samodzielnie nie odstawiali leków a w razie wątpliwości dzwonili do swoich lekarzy….
